başlav

Karaçay-Malkarca – Türkiye Türkçesi Sözlüğü (Nevruz, 1991)

başlav

başlama, siftah etme, iptida.

Son arananlar:

• çavuşkuşu,
• surma,
• dilbaz,
• marifatchi,
• gynanç,
• güzlük,
• katta,
• Zerde,
• sanduq,
• yurt,
• kablo,
• boluşlukçu,
• cabana,
• tempo,
• dazlak,
• housewife,
• tekşirme,
• dartgyn,
• akıştuu,
• karkas,
• kamyab,
• başlav