başlanmak
Türkiye Türkçesi – Tatarca Sözlük (Ganiyev, 1998)
başlanmak
ф. башлану
Türkmencenin Açıklamalı Sözlüğü (Kyýasowa, 2016)
başlanmak
işl. 1. Bir işe, herekete girişilmek, ýerine ýetirilip ugralmak, iş ýüzüne geçirilmek. Baýramçylyk çäreleri başlanýar. 2. Ilkinji alamatlar peýda bolmak. Ýyly günleriň başlanmagy bilen köp sanly mör-möjekler hem gyş ukusyndan oýanyp ugradylar.
Karaçay-Malkarca – Türkiye Türkçesi Sözlüğü (Nevruz, 1991)
başlanmak
başlanmak, siftah edilmek, kaynaklanmak, menşe almak. İşge başlandı: işe başlandı, bu akğansuv kölden başlanadı: bu akarsu gölden menşe alıyor, söz uvçuluknu üsünden başlandı: söze avcılıktan başlandı.
Dîvânü Lugâti’t-Türk Dizini (TDK)
başlanmak
başlanmak; yönelmek; hayvan dağa doğru sürülmek; başaklanmak·II, 238;III; 235