başgaça

Türkmencenin Açıklamalı Sözlüğü (Kyýasowa, 2016)

başgaça

[başğaça], hal. Başga hili, öňküsinden aýry, başga tüýsli, üýtgeşik. Başgaça pikirlenmek.

Son arananlar:

• botmon,
• şüalanma,
• qeyzli,
• dale,
• barası,
• gızgız,
• harsydünýä,
• alcıt,
• meyxanaçı,
• xeyirdua,
• Nine,
• RÜYA,
• evin,
• conflict,
• precedence,
• sonbahar,
• ergenek,
• danggal,
• ule,
• pekge,
• aluk,
• başgaça