bazmak

Karaçay-Malkarca – Türkiye Türkçesi Sözlüğü (Nevruz, 1991)

bazmak

kendine güvenmek, cesaret etmek. Kesiñe bazamısa: kendine güveniyor musun, ol işni eterge bazamısa: o işi yapmaya cesaret edilyor musun, birevge ~: başkasına güvenmek, karıvuna ~: gücüne güvenmek, bazğan kaban sırtha çığıp karay edi (d): kendine güvenen erkek domuz tepeye çıkıp bakarmış.

Son arananlar:

• rift,
• Nabira,
• buşurmak,
• heň,
• balış,
• təbliğ,
• seçek,
• körümdü,
• sono,
• zakir,
• teblebaz,
• göwünlik,
• keen,
• çərx,
• bakal,
• düşbərəlik,
• sıtgamak,
• munda,
• Misafir,
• abıgıy,
• parting,
• bazmak