bazmak

Karaçay-Malkarca – Türkiye Türkçesi Sözlüğü (Nevruz, 1991)

bazmak

kendine güvenmek, cesaret etmek. Kesiñe bazamısa: kendine güveniyor musun, ol işni eterge bazamısa: o işi yapmaya cesaret edilyor musun, birevge ~: başkasına güvenmek, karıvuna ~: gücüne güvenmek, bazğan kaban sırtha çığıp karay edi (d): kendine güvenen erkek domuz tepeye çıkıp bakarmış.

Son arananlar:

• tülemek,
• shimmoq,
• Kel,
• zavuk,
• atym,
• coldness,
• sıkman,
• töröppüt,
• onduk,
• aynen,
• karay,
• Mərkəzdənqaçan,
• Cızıq,
• finn,
• kostyum,
• tənasül,
• müteharrik,
• know,
• yalıg,
• isırqa,
• Fe,,
• bazmak