bavur

Karaçay-Malkarca – Türkiye Türkçesi Sözlüğü (Nevruz, 1991)

bavur

karaciğer, bağır, göğüs. ~u bıla sürkelmek: bağrı ile sürünmek, yere sürünerek hareket etmek, cerge ~un berip catmak: yere bağrını koyup yatmak, çeget ~: ormanın yoğun yeri, ormanın şimale bakan tarafı, koynu ~u: koyunun karaciğeri, ~ töben: yüzü koyun.

Son arananlar:

• cadar,
• cındır,
• tolusu,
• caklavçu,
• daft,
• dilenmek,
• paktaçılık,
• Kalım,
• rok,
• dirndl,
• vəfasızlıq,
• gurhan,
• melhem,
• yedi,
• hünärmen,
• götürmək,
• gapmak,
• ilaçin,
• Aç,
• instead,
• mehrep,
• bavur