bavur

Karaçay-Malkarca – Türkiye Türkçesi Sözlüğü (Nevruz, 1991)

bavur

karaciğer, bağır, göğüs. ~u bıla sürkelmek: bağrı ile sürünmek, yere sürünerek hareket etmek, cerge ~un berip catmak: yere bağrını koyup yatmak, çeget ~: ormanın yoğun yeri, ormanın şimale bakan tarafı, koynu ~u: koyunun karaciğeri, ~ töben: yüzü koyun.

Son arananlar:

• yalanmak,
• teltek,
• süpürme,
• işarantı,
• Bereketli,
• bihuşlyk,
• bulay,
• Yağmur,
• qurtarmaq,
• cornet,
• suruş,
• Dağıtma,
• kupe,
• zincir,
• armiya,
• bəzirgan,
• baguş,
• əlçəkmə,
• composed,
• cazip,
• harry,
• bavur