ağaşcı

Karaçay-Malkarca – Türkiye Türkçesi Sözlüğü (Nevruz, 1991)

ağaşcı

ağaçcı, ağaçla uğraşan, oduncu. ~nı üyü ağaçdan: oduncunun evi ağaçtan, ~nı üyü otunsuz kalır: oduncunun evi odunsuz kalır.

Son arananlar:

• çöpbaşy,
• aytarli,
• tozlama,
• camanda,
• sworn,
• apaçık,
• ohista,
• eneke,
• gərmək,
• ussa,
• beriv,
• Aşık,
• na,
• hərgah,
• grits,
• badaqlamaq,
• peer,
• ləzzətli,
• pensiya,
• ýazzy,
• kıltık,
• ağaşcı