aýa

Türkmencenin Açıklamalı Sözlüğü (Kyýasowa, 2016)

aýa

[a:ýa] I, at. Eliň iç ýüzünde barmaklar birleşýän aýtym. Aýaň gijese, pul düşjekdir.
 ‣ Aýaňda (eliň aýasynda) saklamak birine gaty gowy hyzmat etmek, aňrybaş derejede seretmek.


AÝA [a:ýa] II, at. Jykyr bilen suwarylýan ýeriň kölçelerden kiçiräk böleklere bölünen görnüşi.

Son arananlar:

• aşıklık,
• müzür,
• kava,
• Cida,
• alap,
• interpretation,
• kezlik,
• hany,
• kolektif,
• yumgak,
• pres,
• telisine,
• Macera,
• samıt,
• kishi,
• ötküzgüch,
• alla,
• Mercimek,
• gandal,
• Bolarmak,
• umbilicus,
• aýa