aýa

Türkmencenin Açıklamalı Sözlüğü (Kyýasowa, 2016)

aýa

[a:ýa] I, at. Eliň iç ýüzünde barmaklar birleşýän aýtym. Aýaň gijese, pul düşjekdir.
 ‣ Aýaňda (eliň aýasynda) saklamak birine gaty gowy hyzmat etmek, aňrybaş derejede seretmek.


AÝA [a:ýa] II, at. Jykyr bilen suwarylýan ýeriň kölçelerden kiçiräk böleklere bölünen görnüşi.

Son arananlar:

• bujak,
• orno,
• külüstür,
• tırtıklı,
• topraksız,
• komalanma,
• yoriy,
• Tigir,
• gid,
• analogous,
• esrik,
• chokichlamoq,
• melek,
• aymala,
• Əhli,
• qongghuz,
• elorda,
• civan,
• örlük,
• cömert,
• kan,
• aýa