açığan

Karaçay-Malkarca – Türkiye Türkçesi Sözlüğü (Nevruz, 1991)

açığan

1. acımış, acılaşan, ekşiyen. ~ süt: ekşiyen (kesilmiş) süt, ~ tılı: ekşimiş hamur, ~ bışlak: ekşiyen peynir. 2. acıyan, üzülen, üzüntü. ~ın belgili etmedi: üzüntüsünü belli etmedi, canı ~: canı acıyan, ölgenñe ~: ölene üzülen.

Son arananlar:

• rete,
• növcavan,
• yerlidibli,
• ebebi,
• dabır,
• qurğuşun,
• qirmoq,
• qiyma,
• dudamoq,
• NAKAM,
• rutubetlenmek,
• konuu,
• Sallanmak,
• ağsaqqal,
• bolamak,
• məhəbbət,
• aulait,
• dubulda,
• kurmak,
• Sungat,
• kargüzarlıq,
• açığan