açığan

Karaçay-Malkarca – Türkiye Türkçesi Sözlüğü (Nevruz, 1991)

açığan

1. acımış, acılaşan, ekşiyen. ~ süt: ekşiyen (kesilmiş) süt, ~ tılı: ekşimiş hamur, ~ bışlak: ekşiyen peynir. 2. acıyan, üzülen, üzüntü. ~ın belgili etmedi: üzüntüsünü belli etmedi, canı ~: canı acıyan, ölgenñe ~: ölene üzülen.

Son arananlar:

• sıysız,
• yalma,
• karakaş,
• yadılmak,
• qəhrlənmək,
• Uhuk,
• cırğa,
• sügrüg,
• lokanta,
• lavha,
• sögdürmek,
• çarpaz,
• çöögün,
• azçık,
• ıçkın,
• ýamaç,
• var,
• Karkara,
• cuft,
• ishrat,
• señsel,
• açığan