ayırıv

Karaçay-Malkarca – Türkiye Türkçesi Sözlüğü (Nevruz, 1991)

ayırıv

ayırma, seçme. Caşnı ~: oğlanı başına boş etme (ayırma), macalın ~: iyisini seçme, kart mallanı ~: yaşlı hayvanları ayırma, urluk ~: tohumluk ayırma.

Son arananlar:

• tabılğa,
• dəfnə,
• tough,
• ızgara,
• chair,
• Germeç,
• typ,
• yornuq,
• isbot,
• edebi,
• osallamak,
• kölem,
• küseğen,
• Vəh,
• sieb,
• üýtgeşigräk,
• Koçkar,
• sövdələşmək,
• betten,
• repressiv,
• sürüü,
• ayırıv