aynalı
Türkiye Türkçesi – Tatarca Sözlük (Ganiyev, 1998)
aynalı
с. 1) көзгеле; 2) күч. көләч
Azerbaycan Türkçesinin Açıklamalı Sözlüğü (Orucovun, 2006)
aynalı
I. sif.
1. Aynası, güzgüsü, ya şüşəsi olan. Aynalı şkaf. Aynalı otaqlar. Aynalı bufet. – Yorğun-arğın insanlar işdən sonra; Yığılmışdı divarları daş aynalı bir salona. S.Vurğun.
2. Pəncərəli, pəncərəsi olan.
II. is. köhn. Patronu üstdən qoyulan təklülə tüfəng (bəzən “aynalı tüfəng” şəklində işlədilir). Aynalını təmizləyib qurtaran Həcər, aynalı ilə oynamağa başladı. S.Rəhimov. Nəbi aynalı tüfəngini götürüb düşmən qabağına getmək istəyərkən qaraçılar qoymurlar. “Qaçaq Nəbi”.
Azerbaycan Türkçesinin Sinonimler Sözlüğü (Çakıroğlu, 2013)
aynalı
I. güzgülü, şüşəli
{sırlı, camlı}
II. pəncərəli
{pencereli}