ayban

Kırgızca – Türkiye Türkçesi Sözlüğü (Yudahin)

ayban

a . hayvan ; vahşi hayvan ; aybandar dünyösü : hayvanat dünyası .

Son arananlar:

• şişmanlaşma,
• həngam,
• ərizə,
• Zone,,
• boramak,
• xoriqulodda,
• andır,
• mangal,
• kıyal,
• Encümen,
• kristalşəkilli,
• aldarak,
• alamık,
• linc,
• duşuşmak,
• çiskin,
• theology,
• kırbaç,
• lice,
• ilki,
• paralanmaq,
• ayban