ayakçı
Türkiye Türkçesi – Tatarca Sözlük (Ganiyev, 1998)
ayakçı
и. 1) йомыш-юлга йөрүче; 2) вакытлы хезмәтче; 3) йөреп сатучы
Kırgızca – Türkiye Türkçesi Sözlüğü (Yudahin)
ayakçı
1 . kımızı çanaklara dökerek , misafirlere sunan kimse ( ör . bk . kıyakçı ) ; 2 . saki , şerbettar .
Karaçay-Malkarca – Türkiye Türkçesi Sözlüğü (Nevruz, 1991)
ayakçı
hiyerarşide en aşağıda olan, ayak işleriyle uğraşan. Başçı başçılık etmese, ~ başçılık eter: Başçı (lider) başçılık yapmazsa, ayakçı başçılık yapar (a.s.).
Dîvânü Lugâti’t-Türk Dizini (TDK)
ayakçı
kâseci, çanakçı,III, 296