avuzlanmak

Karaçay-Malkarca – Türkiye Türkçesi Sözlüğü (Nevruz, 1991)

avuzlanmak

1. yemek yemek, karnını doyurmak. Bir cuk avuzlan: bir şeyler ye, avuzlanır zaman keledi: yemek zamanı geliyor. 2. Söz vermek, ağzına almak, kabullenmek. Berirge avuzlanñandı: vermeyi kabullendi, anña boluşurun avuzlana tebregendi: ona yardımcı olacağını ağzına almaya başladı.

Son arananlar:

• shumshuk,
• arkalayıcı,
• teftiş,
• göre,
• conglomerate,
• zynjyra,
• ümedekläbermek,
• singari,
• oprı,
• augustness,
• ketü,
• ıyıklık,
• xırdabuynuzlu,
• turuktuuluk,
• üzüaçıq,
• sermahsul,
• proyeksiya,
• ewşük,
• fərraş,
• investiture,
• şübhe,
• avuzlanmak