atılğan
Karaçay-Malkarca – Türkiye Türkçesi Sözlüğü (Nevruz, 1991)
atılğan
bırakılan, atılan, terkedilen, (üzerine) atılan, patlayan, fırlayan. ~ mekâm: terkedilmiş mekân, itge ~ çabır kibik: ite atılan deri (kösele) gibi, ~ sabiy: (sokağa) atılan çocuk, ~ savut: patlayan silah, ~ gaz: patlayıcı gaz, bombanı ~ı: bombanın patlaması, alğa ~: öne fırlayan, urluk ~dı: tohum ekilmiştir.