atlanñan
Karaçay-Malkarca – Türkiye Türkçesi Sözlüğü (Nevruz, 1991)
atlanñan
ata binen, atlanan. ~da atıñ esnese coluñ boladı: atlandığında atın esnerse yol görünür (batıl inanç), ~ atıñ pırh-çırh etse, coluñ bolmaydı: ata bindiğinde atın pırh-pırh ederse yol görünmez (batıl inanç).