atlanmak
Türkiye Türkçesi – Tatarca Sözlük (Ganiyev, 1998)
atlanmak
I ф. (атка) атлану
atlanmakII ф. сикереп үтелү
Türkmencenin Açıklamalı Sözlüğü (Kyýasowa, 2016)
atlanmak
işl. 1. Ata münmek, ata çykmak, ata, ulaga münüp ýola düşmek. Atlanyp meýdan çykaly, Ganyma gyýa bakaly (Magtymguly). Atlanyň, beglerim, serden geçeýliň (“Görogly”). 2. göç.m. Bir ýana gitmek üçin ýola düşmek, bir ýere gidermen bolmak, şaýlanmak. Şeýle hem bolsa, her sapar ýola atlananda ýüregi ezilýärdi, närahat pikirler üstüni basýardy (G. Kulyýew).
ATLANMAK [a:tlanmak], işl. Adyň ýaýrap ugramak, at almak, adygyp başlamak; dabaraň artmak.
Karaçay-Malkarca – Türkiye Türkçesi Sözlüğü (Nevruz, 1991)
atlanmak
ata binmek, atlanmak, ata binip yola koyulmak, hareket etmek (mec.). Atlanayık uzak colğa keterge: atlanalım uzak yola gitmeye.
Dîvânü Lugâti’t-Türk Dizini (TDK)
atlanmak
ata binmek, atlanmak; bir şeyin üzerine çıkmak, atlaşmak, at haline gelmek, I, 255, 256, 285, 353;II, 254