arıytala

Karaçay-Malkarca – Türkiye Türkçesi Sözlüğü (Nevruz, 1991)

arıy-tala

yorulma usanma, yorulma tâkatten düşme. ~ - ~ bilmegen: yorulma bıkma bilmeyen.

Son arananlar:

• bıdı,
• -cu,
• turşumak,
• uurta,
• mıña,
• Av,
• arpasaman,
• liqqide,
• gagavuz,
• tepkiç,
• ülüşsüzlük,
• tugun,
• arğaa,
• yoksun,
• yerba,
• maýka,
• Kabuk,
• Qandak,
• ayyor,
• minaçy,
• aşırmaq,
• arıytala