arıytala

Karaçay-Malkarca – Türkiye Türkçesi Sözlüğü (Nevruz, 1991)

arıy-tala

yorulma usanma, yorulma tâkatten düşme. ~ - ~ bilmegen: yorulma bıkma bilmeyen.

Son arananlar:

• Aydınlık,
• nak,
• kasadlaşmaq,
• köçek,
• çige,
• halihali,
• pavyon,
• ÖRÜK,
• kəsərli,
• cudgel,
• çölmə,
• yaproq,
• aşık,
• Əsir,
• İşve,
• apostrof,
• boytaq,
• matiz,
• üwümlik,
• qasam,
• yaralğan,
• arıytala