artmak
Türkiye Türkçesi – Tatarca Sözlük (Ganiyev, 1998)
artmak
ф. арту
Arı Duru Türkçe – Türkiye Türkçesi Sözlüğü (Kuleli)
artmak
1. Çoğalmak
Karşılaştırmalı Türk Lehçeleri Sözlüğü (Ercilasun, 1991)
artmak
Türkiye Türkçesi: artmak
Azerbaycan Türkçesi: artmag
Başkurt Türkçesi: artıv
Kazak Türkçesi: artuv
Kırgız Türkçesi: artü
Özbek Türkçesi: àrtmàk
Tatar Türkçesi: artu
Türkmen Türkçesi: artmak
Uygur Türkçesi: artmak köpäymäk
Rusça: uveliçivafs'a
Türkmencenin Açıklamalı Sözlüğü (Kyýasowa, 2016)
artmak
[arytmak] I, işl. 1. Mukdar taýdan artyk galmak, ulanylmaly zatlardan süýşmek. Toýy sowmak üçin çykarylan zatlaryň artyp galany köp boldy. 2. Öňki derejesinden mukdar taýdan köpelmek. 3. Öňküden güýçlenmek, ýokarlanmak. Barmaklaryň bady barha artdy, tamdyra owazlanyp başlady (G. Kulyýew).
ARTMAK [arytmak] II, işl. 1. Arassalamak, tämizlemek, süpürmek. Artmaz, ýuwmaz tabagynyň daşyny (Magtymguly). 2. Daşynyň gabygyny aýyrmak, gerekmez ýerini aýryp arassalamak. Sogan artmak. Käşir artmak. 3. Pil, kepje bilen ýagyp ýere düşen gary gyryp aýyrmak. Gar artmak.
ARTMAK [a:rytmak], at. Ýüzi çitme, öýdüme, arkasy kakma edilip dokalan, goş-golam salmak üçin agzy gözelýän çuwal.
Karaçay-Malkarca – Türkiye Türkçesi Sözlüğü (Nevruz, 1991)
artmak
heybe. ~ bolmak: (sırtına) yük almak. Aşarıklanı ~ğa salığız: yiyecekleri heybeye koyuruz.
Dîvânü Lugâti’t-Türk Dizini (TDK)
artmak
artmak· III, 425
Son arananlar: