articulation

İngilizce—Türkçe Sözlük (FreeDict, 2017)

articulation /ˈɑːtɪtʃˌəʊk/

1. mafsal, eklem, oynak yeri
2. bitiştirme
3. telâffuz
4. telâffuz şekli.

İngilizce—Türkçe Sözlük (Anonim)

articulation

boğumlanma
eklem

Son arananlar:

• pıqqıltı,
• kocamak,
• harir,
• parahatlanma,
• kutulmak,
• gabu,
• arsız,
• ongalmoq,
• qushcha,
• hədəqorxu,
• İyne,
• takılmak,
• Ayav,
• emizmek,
• öcəşmək,
• odguç,
• ağsaqqal,
• ısınmak,
• shul,
• tandır,
• selbasar,
• articulation