articulation

İngilizce—Türkçe Sözlük (FreeDict, 2017)

articulation /ˈɑːtɪtʃˌəʊk/

1. mafsal, eklem, oynak yeri
2. bitiştirme
3. telâffuz
4. telâffuz şekli.

İngilizce—Türkçe Sözlük (Anonim)

articulation

boğumlanma
eklem

Son arananlar:

• mertiwe,
• boysundurmoq,
• uvmak,
• murad,
• bəli,
• mer,
• anjin,
• yarıtmaz,
• düşelge,
• koç,
• Gülnar,
• pak,
• olachipor,
• teelluqluq,
• mutter,
• srağagün,
• pana,
• ongchilliq,
• erkindel,
• Kerim,
• koşmüyüz,
• articulation