articulation

İngilizce—Türkçe Sözlük (FreeDict, 2017)

articulation /ˈɑːtɪtʃˌəʊk/

1. mafsal, eklem, oynak yeri
2. bitiştirme
3. telâffuz
4. telâffuz şekli.

İngilizce—Türkçe Sözlük (Anonim)

articulation

boğumlanma
eklem

Son arananlar:

• qangsharliq,
• negativ,
• yoluxucu,
• karğalmak,
• torquate,
• çırmalğan,
• Gakkı,
• suyri,
• kerden,
• qm,
• bıdır,
• Ugut,
• üzre,
• odamiy,
• atalamak,
• oglanly,
• kynçylykly,
• indic,
• xunrez,
• bölüşmek,
• təyin,
• articulation