arman
Kırgızca – Türkiye Türkçesi Sözlüğü (Yudahin)
arman
f . kutsal rüya ; nail olunmamış arzu ; armanga cet - : arzu edilene ermek ; adamzat caralgandan berki armanıñarga cektirebiz : beşeriyetin ötedenberi arzuladığı kutsal gayelere erdireceğiz .
Türkmencenin Açıklamalı Sözlüğü (Kyýasowa, 2016)
arman
[arma:n] I, at. 1. Ýetilmedik maksat, durmuşa geçmedik arzuw. Onuň bile durmuş gurup bilse, başga armany ýokdy. 2. Puşman, bir zat üçin edilýän ökünç, ahmyr. Meň bilen sürseň döwran, Janyňda galmaz arman (Küştdepdi). 3. Oglana dakylýan at.
ARMAN [arma:n] II, Şowsuzlyk hakynda ulanylyp, ökünmegi, gynanmagy aňladýan ümlük. Arman, ata-babalarymyz bu güni görüp bilmediler.
ARMAN [arma:n] III, at. Üçburçluga meňzeş nagyş.
Uygurca – Türkiye Türkçesi Sözlüğü (Kurban, 2016)
arman
f. Ülkü, gaye, arzu, istek. Arminim – Gayem. Armanda qalmaq – Gerçekleşmeyen arzu üzerindeki üzüntü. Arminim yoq – Bütün arzularım gerçekleşti, üzüntüm yok. Ölsem arminim yoq – Ölüme razıyım. Uning könglide armini bar – Onun gönlü arzuludur. Arminimgha yetmidim – Gayeme ulaşamadım. Körgenmu armanda, körmigenmu armanda – Gören de, görmeyen de görmek arzusunda.
Karaçay-Malkarca – Türkiye Türkçesi Sözlüğü (Nevruz, 1991)
arman
alaya alma, incitme, serzeniş.