arkançı

Karaçay-Malkarca – Türkiye Türkçesi Sözlüğü (Nevruz, 1991)

arkançı

1. Kement atıcı, urgan vurucu, 2. Kement atmada usta olan. ~ at: urgancı at, urgan atıcının bindiği at.

Son arananlar:

• milliy,
• aqiq,
• çekele,
• kovboy,
• yolak,
• parasat,
• cəsur,
• koreyaca,
• Tokay,
• vurulmaq,
• fıkra,
• sənaye,
• komish,
• kozalak,
• maşar,
• kozumak,
• sugurta,
• kokamak,
• azbuz,
• Lütfen,
• dissimilar,
• arkançı