arkançı
Karaçay-Malkarca – Türkiye Türkçesi Sözlüğü (Nevruz, 1991)
arkançı
1. Kement atıcı, urgan vurucu, 2. Kement atmada usta olan. ~ at: urgancı at, urgan atıcının bindiği at.
Son arananlar:
- racemic,
- leo,
- yasandırmak,
- reptant,
- abısın,
- shol,
- Tembel,
- sirek,
- aldirashliq,
- qiyməbalıq,
- soğuk,
- uxlimaq,
- yenigü,
- tavlamak,
- burawlaýjy,
- vasiyetname,
- vaxlik,
- yalgamak,
- siyahı,
- dondurma,
- kültem,
- arkançı