arada

Türkmencenin Açıklamalı Sözlüğü (Kyýasowa, 2016)

arada

[a:rada], hal. Birnäçe wagt mundan ozal, esli wagt mundan öň, öňräk, baýak; ýaňy-ýakynda. Arada aýlandym Tejen ýerlerne, Ýaşlyk ýyllarymyň geçen ýerlerne (K. Gurbannepesow).

Karaçay-Malkarca – Türkiye Türkçesi Sözlüğü (Nevruz, 1991)

arada

arada, ortada.

Son arananlar:

• qiygos,
• İddia,
• Çille,
• boyun,
• tedai,
• alige,
• tezahür,
• kishilashmoq,
• kuldirgich,
• gözdağı,
• vəfalı,
• gran,
• harcamak,
• burunaki,
• kupa,
• köwzemek,
• image,
• jihat,
• təqribən,
• eytmaq,
• rezalet,
• arada