apçıv

Karaçay-Malkarca – Türkiye Türkçesi Sözlüğü (Nevruz, 1991)

apçıv

yıkılma, sarsılma, perişan olma, zarar görme, güçten düşme.

Son arananlar:

• Ası,
• ilişik,
• cebele,
• walwul,
• suluula,
• shimoligarb,
• gurultulu,
• arkalı,
• Over,
• keeping,
• yasadışı,
• hemme,
• sentýabr,
• mire,
• derňemek,
• sipoh,
• sıyırmaq,
• doymak,
• kishnamoq,
• ayshishrat,
• dartta,
• apçıv