apçıv

Karaçay-Malkarca – Türkiye Türkçesi Sözlüğü (Nevruz, 1991)

apçıv

yıkılma, sarsılma, perişan olma, zarar görme, güçten düşme.

Son arananlar:

• eskirimek,
• keşiş,
• teftiş,
• Pehlivan,
• uro,
• cumhurbaşkanı,
• geçgin,
• ırakat,
• uuru,
• Aktivite,
• müxtəsərcə,
• toxuculuq,
• hymmyl,
• seçmen,
• barlyşyk,
• tarozi,
• şıymılçak,
• burundi,
• abecesel,
• şertli,
• bod,
• apçıv