anafor

Türkiye Türkçesi – Tatarca Sözlük (Ganiyev, 1998)

anafor

и. 1) типкен (кире агым); 2) су өермәсе, уйравык; 3) күч. чумара

Son arananlar:

• söyleşmek,
• bışlak,
• çagı,
• tövhid,
• orundaş,
• Kerim,
• tərkib,
• bodo,
• adage,
• işlək,
• bişiriv,
• hedis,
• uproot,
• birtüýsli,
• beziş,
• orun,,
• sydyrgyn,
• pər,
• kodal,
• tarav,
• polonium,
• anafor