anafor

Türkiye Türkçesi – Tatarca Sözlük (Ganiyev, 1998)

anafor

и. 1) типкен (кире агым); 2) су өермәсе, уйравык; 3) күч. чумара

Son arananlar:

• engil,
• decorum,
• baamda,
• küp,
• mehmanxana,
• sınanış,
• ağam,
• salfet,
• holiness,
• beýaz,
• Hojat,
• tuos,
• Tamim,
• oshandayligicha,
• permission,
• crystal,
• orunsizliq,
• taqlid,
• kirgürmek,
• zañkar,
• yalınqat,
• anafor