anabala
Azerbaycan Türkçesinin Açıklamalı Sözlüğü (Orucovun, 2006)
ana-bala
is. Ana ilə oğlu və ya qızı. Səməd getdi. Ana-bala baş-başa verib ağlaşdılar. B.Talıblı. Taxt üstündə anabala oturublar yanaşı. Ə.Cəmil. // Heyvanlar haqqında. Qoyunlar sağılıb qurtardıqdan sonra ağılın ağzını açarkən ana-bala mələşə-mələşə qaçaraq bir-birinə qarışırdı. A.Şaiq. ‣ Ana-bala eləmək – lazım olmadığı halda eyni şeydən bir neçə dənə almaq. Ana-bala kimi – çox mehriban, məhəbbətli. Ana-bala olmaq – ana ilə bala kimi mehriban olmaq, məhəbbətli olmaq.
Karaçay-Malkarca – Türkiye Türkçesi Sözlüğü (Nevruz, 1991)
ana-bala
anne-çocuk. ~ bolub caşaybız: ana-evlat olup yaşıyoruz.