alınıvçu

Karaçay-Malkarca – Türkiye Türkçesi Sözlüğü (Nevruz, 1991)

alınıvçu

1. Alınabilen, seyyar. ~ tişle: alınıp-takılan (takma) dişler. 2. Sinirlenmeye hazır, öfkelenmeye eğilimli, sinirli, öfkeli. Seni atañ ~ bir adamdı: senin baban sinirli bir adamdır.

Son arananlar:

• yahut,
• cake,
• qılbaş,
• parasız,
• şəbxun,
• noktalamak,
• käbir,
• VERGİ,
• oyatmaq,
• noxud,
• nüzül,
• yeğni,
• kanoner,
• bağdatı,
• axırda,
• pattern,
• hajy,
• qoshmoq,
• otrunmak,
• brethren,
• astronomer,
• alınıvçu