alifba
Karaçay-Malkarca – Türkiye Türkçesi Sözlüğü (Nevruz, 1991)
alifba
elifba, alfabe.
Son arananlar:
- mayın,
- saň,
- qamalmaq,
- dispenser,
- Qısqanmaq,
- Saydam,
- Katip,
- pik,
- gecikmə,
- arukluk,
- tirələnmə,
- behli,
- dovyurak,
- rotasyon,
- müttefik,
- snicker,
- bıyıklı,
- Kiçik,
- haqrost,
- arsar,
- İnsurance,
- alifba