aldırğıç

Karaçay-Malkarca – Türkiye Türkçesi Sözlüğü (Nevruz, 1991)

aldırğıç

yüze gülücü, dalkavuk, yağcı, mürai.

Son arananlar:

• ruhani,
• Esas,
• şıllık,
• vahiy,
• ýeňiş,
• şöhretli,
• şimşək,
• filogenez,
• susamak,
• qalqansuman,
• ruzigar,
• Tıklamak,
• muomala,
• belgilime,
• yawanliq,
• melle,
• tarav,
• Evermek,
• laf,
• Qator,
• proqram,
• aldırğıç