albır

Kırgızca – Türkiye Türkçesi Sözlüğü (Yudahin)

albır-

nur saçmak, parlamak, alevlenmek, tutuşmak, kızarmak (yüz hakkında) , heyecana gelmek; ot albırıp küyüp atat: ateş alevleniyor; albırgan bet: parlak, pembe yüz.

Son arananlar:

• beraber,
• çömçəbalığı,
• ulamış,
• yalangghidaq,
• mənzilbəmənzil,
• Güney,
• Marka,
• distant,
• nakliyeci,
• Pamuk,
• grille,
• Çukur,
• yeğ,
• darama,
• onillik,
• müphemiyet,
• Maydon,
• uylaşma,
• dakdyrmak,
• vino,
• kəsə,
• albır