albota

Karaçay-Malkarca – Türkiye Türkçesi Sözlüğü (Nevruz, 1991)

albota

(malk.) önlük.

Son arananlar:

• qrammatika,
• məzhəb,
• osuyat,
• cıbıl,
• amansızlıq,
• ideal,
• bellibelli,
• otamoq,
• tepleşmek,
• aylantma,
• ayliq,
• Kaýsy,
• anıştırmak,
• mutasaddi,
• kültür,
• ügü,
• Töleg,
• farosatsiz,
• theme,
• özürlük,
• mayalandırmaq,
• albota