albota

Karaçay-Malkarca – Türkiye Türkçesi Sözlüğü (Nevruz, 1991)

albota

(malk.) önlük.

Son arananlar:

• surgi,
• hüwi,
• kaydan,
• stem,
• iylənmək,
• dike,
• emgenmek,
• ırakım,
• Sümsük,
• gölmə,
• parıltılı,
• başhalık,
• jamoa,
• resource,
• ölmek,
• eksklüziv,
• şüəra,
• scabby,
• duymaq,
• epgek,
• betikutu,
• albota