afendi

Karaçay-Malkarca – Türkiye Türkçesi Sözlüğü (Nevruz, 1991)

afendi

din adamı, hoca, efendi. Elni ~si: köyün hocası, anı ~ge sorayık: onu hocaya soralım, rais ~: reis efendi, Kadı Cağafar ~: Kadı Cafer Efendi.

Son arananlar:

• maktoo,
• Turmush,
• extant,
• Obur,
• xak,
• abızırav,
• xira,
• komandan,
• pavyon,
• ekeji,
• kız,
• Tekerlek,
• qəlib,
• seslenme,
• interconnection,
• ışanmak,
• leysan,
• BUCAK,
• naqan,
• xəkə,
• Büyükanne,
• afendi