afendi

Karaçay-Malkarca – Türkiye Türkçesi Sözlüğü (Nevruz, 1991)

afendi

din adamı, hoca, efendi. Elni ~si: köyün hocası, anı ~ge sorayık: onu hocaya soralım, rais ~: reis efendi, Kadı Cağafar ~: Kadı Cafer Efendi.

Son arananlar:

• mecburi,
• həyəcansız,
• Cheap,
• monastery,
• yonlamoq,
• arıq,
• ukturmak,
• tarozi,
• epli,
• quickly,
• cigitçilik,
• kaar,
• çagmur,
• Noshud,
• taxta,
• talu,
• verso,
• Tepsi,
• xəzinə,
• azerice,
• Yüzde,
• afendi