turklehceleri.org

adeb

Karaçay-Malkarca – Türkiye Türkçesi Sözlüğü (Nevruz, 1991)

adeb

terbiye, saygı, nezaket, edep, ahlâk, haya. ~i bolmağan: terbiyesi olmayan, ~ etgen: sayan, hürmet eden, ~ etmek: saymak, ~ni tuthan: nezaket gösteren, nazik, ~ üretmek: terbiye etmek, ~ üretiv: terbiye etme, eğitme, ~ni asırı bek tuthan: saygıda aşırı giden, çok saygı gösteren, ~ge kelişmegen: ahlâka uymayan, edebe sığmayan, ~ni adebsizden üren: hayayı hayasızdan öğren (a.s.), ~ cokda namıs cok: edebi olmayanda namus olmaz (d), ~ etmegen ~ körmez: saygı göstermeyen saygı görmez (a.s).


Son arananlar: