adaşmak

Türkmencenin Açıklamalı Sözlüğü (Kyýasowa, 2016)

adaşmak

[a:daşmak] I, işl., kön.s., ser. Azaşmak. Ýoldan adaşyp gitmesin, Ýary-talapkärim kany? (Andalyp). Arzyruma gitdigimde adaşdym (“Asly – Kerem”).


ADAŞMAK [a:daşmak] II, gepl.d. Çaga oýnunda ýaranlary bölüşmek üçin ikibir-ikibir bolup biri-biriňe at, lakam dakmak.

Son arananlar:

• xanna,
• narıncı,
• testament,
• madarlav,
• tal,
• xatli,
• bossan,
• çabal,
• alçalma,
• sümsünmək,
• conquer,
• etraflıca,
• avlı,
• şunca,
• hoşgörülü,
• tolgunma,
• sinyal,
• approximate,
• Yanşaq,
• albite,
• ýalp,
• adaşmak