adaşmak

Türkmencenin Açıklamalı Sözlüğü (Kyýasowa, 2016)

adaşmak

[a:daşmak] I, işl., kön.s., ser. Azaşmak. Ýoldan adaşyp gitmesin, Ýary-talapkärim kany? (Andalyp). Arzyruma gitdigimde adaşdym (“Asly – Kerem”).


ADAŞMAK [a:daşmak] II, gepl.d. Çaga oýnunda ýaranlary bölüşmek üçin ikibir-ikibir bolup biri-biriňe at, lakam dakmak.

Son arananlar:

• saksonya,
• stipule,
• çikin,
• tuğ,
• öncə,
• alaçıq,
• eşidilmek,
• yagrin,
• kamranlıq,
• levrek,
• jargon,
• wagşyýana,
• haýasyz,
• Taka,
• soymaq,
• ANGAR,
• Mazlum,
• aytıraytmaz,
• qut,
• hara,
• yagı,
• adaşmak