abru
Azerbaycan Türkçesinin Açıklamalı Sözlüğü (Orucovun, 2006)
abru
is. [fars.] bax. abır. [Mirzə Əsgər:] Saqqal deyəndə kişinin abrusudur və üzünün nurudur. N.Vəzirov. Yaman yoldaş səbəbinə insan min bəlaya düçar olar, abrusu əlindən gedər, xalq arasında bədnam olar. Ə.Haqverdiyev.
Son arananlar:
- köziche,
- təriflilik,
- pörsümek,
- publisistik,
- boysunbooçuluk,
- çokul,
- yörgepchöngkep,
- gızan,
- köñös,
- Qattiq,
- görmək,
- cürüş,
- camgır,
- anaça,
- çalgylamak,
- Ortacha,
- dürgü,
- veznedar,
- Dartmak,
- jus,
- nechend,
- abru