abaý

Türkmencenin Açıklamalı Sözlüğü (Kyýasowa, 2016)

abaý

[avaý], at. Biriniň üstüne gaharly gygyryş, gorkuzmak, çekindirmek üçin haýbat, hemle, azm. Sorag gidýär dar türmede, Abaý-da bar, syýasat bar (Ç. Aşyr).
 ‣ Abaý etmek çekindirmek, gorkuzmak üçin azm urmak, haýbat atmak.

Son arananlar:

• Saz,
• ogay,
• porsuma,
• baybaybaybay,
• küüs,
• Avuç,
• kolaz,
• narodovolets,
• kabul,
• guduçu,
• israf,
• Çapan,
• Mafsal,
• enliven,
• piltali,
• mahalla,
• buzuluv,
• izdivaç,
• sarxok,
• qulach,
• xəzəl,
• abaý