ZAAR

Kırgızca – Türkiye Türkçesi Sözlüğü (Yudahin)

zaar

I, f. zehir; tekenin (yahut koçkordun) zaarı: iğdiş edilmemiş olan tekeden (koçtan) çıkan pis koku.


II, orto zaar: ortaca. şöyle böyle, orta derecede.


III, a. yahut tañ zaar (daha doğrusu saar) şafak, seher; tañ zaarınan turup: seher vaktında kalkarak.

Son arananlar:

• bititmek,
• xəkə,
• dizayn,
• məhəl,
• ayov,
• öyüzgü,
• otoray,
• serildiz,
• kanser,
• encompass,
• dünyagörmüş,
• gölüg,
• shubha,
• üştürmek,
• Tanimoq,
• camaat,
• kaşmer,
• Aşıç,
• tabaka,
• sorutmak,
• coeval,
• ZAAR