turklehceleri.org

Ulu

Türkiye Türkçesi – Tatarca Sözlük (Ganiyev, 1998)

ulu

с. 1) олы; бөек; 2) бик зур

Arı Duru Türkçe – Türkiye Türkçesi Sözlüğü (Kuleli)

ulu

1. Büyük

Karşılaştırmalı Türk Lehçeleri Sözlüğü (Ercilasun, 1991)

ulu

Türkiye Türkçesi: ulu
Azerbaycan Türkçesi: ulu
Başkurt Türkçesi: olo böyök
Kazak Türkçesi: ulı
Kırgız Türkçesi: ulū biyik
Özbek Türkçesi: uluğ büyük
Tatar Türkçesi: olı biyik
Türkmen Türkçesi: ulı
Uygur Türkçesi: uluğ uluğvar
Rusça: velikiy

Azerbaycan Türkçesinin Açıklamalı Sözlüğü (Orucovun, 2006)

ulu

sif. Çox böyük, ən böyük, böyük. Ulu divanlarda çəkilir adım; Ərşə bülənd oldu dadü fəryadım. Qurbani. Yenilməz bir xalqıq, əcdadı ulu; Qoruyur sinəmiz vətən mülkünü. Ə.Cəmil.

Azerbaycan Türkçesinin Sinonimler Sözlüğü (Çakıroğlu, 2013)

ulu

I. böyük, əzəmətli
{büyük, azametli}

II. əcdad, dədə-baba
{ecdat, ata}

Pamukkale Azerbaycan Türkçesi - Türkiye Türkçesi (ADT versiyonu)

ulu

ulu

Kırgızca – Türkiye Türkçesi Sözlüğü (Yudahin)

ulu-

ııı. ulumak; ulup-uñşup: uluyan sesler çıkarmak.

Kırgızca – Türkiye Türkçesi Sözlüğü (Yudahin)

ulu

ı. = uluu ıı.


ıı. = ülül.

Karaçay-Malkarca – Türkiye Türkçesi Sözlüğü (Nevruz, 1991)

ulu

oğlu. Sılpağar ~: Sılpağaroğlu, Temircan ~: Temircanoğlu, adam ~: insanoğlu.


Son arananlar: