Ullakan

Türkmencenin Açıklamalı Sözlüğü (Kyýasowa, 2016)

ullakan

[ulloka:n], syp. 1. Göwrümi, gabarasy, görnüşi, ölçegi ep-esli, uly. Ullakan daş. Ullakan telpek. 2. Düýpli, ep-esli, möhüm (aýyklanýan sözüň gowy ýa erbet manyly söz bolmagy mümkin). Meniň ullakan eden işim şok. 3. gepl.d. Ululyk ýaşyna ýeten. Olar indi ullakan adamlar.

Son arananlar:

• Barlanmaq,
• qumral,
• enemy,
• Soba,
• qayçıbatmaz,
• yargoq,
• they,
• iştan,
• yubandırma,
• guşgonmaz,
• sell,
• zikir,
• snowman,
• edil,
• nisan,
• esger,
• hamar,
• ıdılmak,
• rigorous,
• aul,
• alk,
• Ullakan