Ul

Uygurca – Türkiye Türkçesi Sözlüğü (Kurban, 2016)

ul

I Temel, dip, alt.
II O (üçüncü şahıs).

Karaçay-Malkarca – Türkiye Türkçesi Sözlüğü (Nevruz, 1991)

ul

oğul, erkek çocuk, oğlan. Anı eki ~u bardı: onun iki oğlu var. Azret Aliy ~u Yılmaz: Azret Ali oğlu yılmaz.

Son arananlar:

• anacan,
• perne,
• şabır,
• malhıyar,
• suicide,
• kaskatar,
• tong,
• üngkür,
• vulkan,
• pathology,
• baydarka,
• şaalar,
• bugra,
• öçürüüçü,
• panorama,
• bigane,
• saniye,
• diyalog,
• nat,
• paladin,
• obua,
• Ul