Torgaý

Türkmencenin Açıklamalı Sözlüğü (Kyýasowa, 2016)

torgaý

[torğoý], at. Serçeler maşgalasyndan bolan, reňki ýeriň reňkine meňzeş, petekesi we döşi, köplenç, menekli guş; mollatorgaý. Uzakdan joşgun bilen saýraýan torgaýlaryň jüýp-jüýbi eşidilýärdi.

Son arananlar:

• Mülkiy,
• garib,
• incipient,
• sinlim,
• duşaklabermek,
• daşbasma,
• ogurlyk,
• lend,
• eyd,
• benimsemek,
• etap,
• qaytarılmaq,
• soodager,
• vassa,
• beň,
• eshkak,
• popüler,
• pəl,
• corrective,
• burdaki,
• zavukluk,
• Torgaý