Tilli

Karaçay-Malkarca – Türkiye Türkçesi Sözlüğü (Nevruz, 1991)

tilli

dilli, lisanlı. Türk ~ halkla: Türk dilli halklar, başha ~ halk: lisanı başka halk, bir ~ bolmak: ağız birliği yapmak; eki ~ adam: iki dilli adam, iki türlü konuşan adam, uzun ~: dili uzun.

Son arananlar:

• ləzzətli,
• İni,
• goýmak,
• piyma,
• zılgıt,
• salın,
• suusun,
• süzüü,
• şaşmak,
• savadsız,
• Evlenmek,
• highwayman,
• ede,
• odillik,
• respublika,
• cetin,
• aksıl,
• plume,
• meşgul,
• aytıvdan,
• perform,
• Tilli