Saka
Türkiye Türkçesi – Arı Duru Türkçe Sözlüğü (Kuleli, 2013)
saka
[Köken: Kökeni belirsiz] Güzturgay
Türkiye Türkçesi – Tatarca Sözlük (Ganiyev, 1998)
saka
I и. су ташучы; saka meşki су салу өчен күн капчык
sakaII с. зоол. купшыл, купшы чыпчык
Karşılaştırmalı Türk Lehçeleri Sözlüğü (Ercilasun, 1991)
saka
Türkiye Türkçesi: saka
Azerbaycan Türkçesi: payızbülbülü
Başkurt Türkçesi: kupşı köyäⱬ fırt
Kazak Türkçesi: payız torğay
Kırgız Türkçesi: sayrōçu ala çımçık
Özbek Türkçesi: sä'vä
Tatar Türkçesi: kupşı köyäz fırt
Türkmen Türkçesi: alatoğan
Uygur Türkçesi: saka
Rusça: şçegol
Kırgızca – Türkiye Türkçesi Sözlüğü (Yudahin)
saka
vuran aşık kemiği (ounda); sakaday: endemli (insan hakkında).
Türkmencenin Açıklamalı Sözlüğü (Kyýasowa, 2016)
saka
at. 1. Ýabyň, akaryň, derýanyň suwunyň bölünip, ikinji bir ýere akdyrylýan ýeri, teraz. Derýanyň sakasy. 2. göç.m. Bir zadyň esasy, başlanýan ýeri, gözbaşy.
Dîvânü Lugâti’t-Türk Dizini (TDK)
saka
dağ yamacı·III, 226