turklehceleri.org

Saban

Türkiye Türkçesi – Tatarca Sözlük (Ganiyev, 1998)

saban

и. сабан, сука; saban demiri сука калагы

Arı Duru Türkçe – Türkiye Türkçesi Sözlüğü (Kuleli)

saban

1. Çift (tarım)

Karşılaştırmalı Türk Lehçeleri Sözlüğü (Ercilasun, 1991)

saban

Türkiye Türkçesi: saban
Azerbaycan Türkçesi: kôtan
Başkurt Türkçesi: haban
Kazak Türkçesi: soka
Kırgız Türkçesi: soko būrsun
Özbek Türkçesi: àmàç soka
Tatar Türkçesi: saban
Türkmen Türkçesi: azal künde
Uygur Türkçesi: sapan amaç boğusa
Rusça: plug soⱨa

Karaçay-Malkarca – Türkiye Türkçesi Sözlüğü (Nevruz, 1991)

saban

tarla, ekin ekilen toprak parçası. Arpa ~la: arpa tarlaları, küzlük ~: güzlük tarla, ~ temir: pulluk, ~ suğaruv: tarla sulama, orulğan ~: biçilmiş tarla, ~ı bolmağannı salamı bolmaz (as.): tarlası olmayanın samanı olmaz.

Dîvânü Lugâti’t-Türk Dizini (TDK)

saban

sapan, çift ve çiftçi takım ve aygıtları; çifçilik·I, 402;II, 214; III, 216


Son arananlar: