SOLUMAY

Karaçay-Malkarca – Türkiye Türkçesi Sözlüğü (Nevruz, 1991)

solumay

sulumadan, nefes almadan, solumaksızın; dinlenmeden, dinlenmeksizin. Çırt ~ tıñılaydı: hiç nefes almadan dinliyor; işçile ~ işleydile: işçiler dinlenmeden çalışıyorlar.

Son arananlar:

• Mesafe,
• çagruk,
• cilalamaq,
• zorakılıq,
• tonqal,
• complement,
• transheya,
• Mokko,
• annotation,
• batı,
• sudd,
• toluktağıç,
• xroniki,
• şahlıq,
• bilimchan,
• Sökmek,
• Tayyor,
• hile,
• öçeş,
• bayı,
• Kaşımak,
• SOLUMAY