SOLUMAY

Karaçay-Malkarca – Türkiye Türkçesi Sözlüğü (Nevruz, 1991)

solumay

sulumadan, nefes almadan, solumaksızın; dinlenmeden, dinlenmeksizin. Çırt ~ tıñılaydı: hiç nefes almadan dinliyor; işçile ~ işleydile: işçiler dinlenmeden çalışıyorlar.

Son arananlar:

• kirşanlamaq,
• banish,
• aristokrasi,
• həmi,
• tunakı,
• Saldam,
• iletki,
• triad,
• toralghu,
• modalı,
• tapındık,
• tuma,
• aşıkane,
• öğüy,
• köröögöç,
• egirmek,
• neçə,
• mesne,
• xoşbəxtlik,
• ibret,
• Koşu,
• SOLUMAY