Palah

Karaçay-Malkarca – Türkiye Türkçesi Sözlüğü (Nevruz, 1991)

palah

bela, felâket, kötü durum, fenalık. İşibiz ~dı: işimiz felâket, başıbızğa ~ kelgendi: başımıza felâket geldi, bir ~ eterge tebregense: bir fenalık yapmak üzeresin, bu ~ nedi: bu kötü durum ne, başım ~ğa kaldı: başım belaya kaldı, ~ğa koymak: felâkete düşürmek, bizni ~ğa koydula: bizi felâkete düşürdüler, kara ~: kara bela, büyük felaket.

Son arananlar:

• füzulluq,
• svetofor,
• sahhof,
• day-,
• inductive,
• candy,
• kıragu,
• crayon,
• çapınmak,
• yafgu,
• akısız,
• rada,
• yetim,
• karıxdırmaq,
• höyüşlənmək,
• yagı,
• sünggüt,
• uvlanmak,
• kert,
• thus,
• sorugçı,
• Palah