Palah

Karaçay-Malkarca – Türkiye Türkçesi Sözlüğü (Nevruz, 1991)

palah

bela, felâket, kötü durum, fenalık. İşibiz ~dı: işimiz felâket, başıbızğa ~ kelgendi: başımıza felâket geldi, bir ~ eterge tebregense: bir fenalık yapmak üzeresin, bu ~ nedi: bu kötü durum ne, başım ~ğa kaldı: başım belaya kaldı, ~ğa koymak: felâkete düşürmek, bizni ~ğa koydula: bizi felâkete düşürdüler, kara ~: kara bela, büyük felaket.

Son arananlar:

• katış,
• hesaplaşmak,
• strenuous,
• reflection,
• halyk,
• konferansye,
• meğerse,
• malarya,
• biblical,
• Bekor,
• çop,
• anıñ,
• karıkmak,
• Değişmek,
• sanaalaş,
• türül,
• göynük,
• taytuşluq,
• tezgah,
• ilbit,
• omok,
• Palah