Ozan
Türkiye Türkçesi – Arı Duru Türkçe Sözlüğü (Kuleli, 2013)
ozan
[Köken: Farsça] Çeçen
Türkiye Türkçesi – Tatarca Sözlük (Ganiyev, 1998)
ozan
и. халык шагыйре ozon и. хим. озон
Karşılaştırmalı Türk Lehçeleri Sözlüğü (Ercilasun, 1991)
ozan
Türkiye Türkçesi: ozan
Azerbaycan Türkçesi: aşıg ozan şãir
Başkurt Türkçesi: säsän improvisator
Kazak Türkçesi: akın
Kırgız Türkçesi: akın
Özbek Türkçesi: baⱨşi àkın
Tatar Türkçesi: çäçän improvisator
Türkmen Türkçesi: ozan şãhīr
Uygur Türkçesi: ⱨälk şairi aşuk
Rusça: aşug poet
Azerbaycan Türkçesinin Açıklamalı Sözlüğü (Orucovun, 2006)
ozan
is.
1. qəd. El şairi, aşıq. [Elçin:] Bu cəngavər ozanın yarasını bağlayın tez! M.Hüseyn. Nə ozan var, nə yazan, nə şaman hey... Qoca Türkün düşdüyü dərd yaman hey... A.İldırım.
2. məc. Çoxdanışan, lağlağı, uzunçu, naqqal. Sən keçən yolda görərək bir iz; İzin üstündə ozana döndüm! Ə.Cavad.
Pamukkale Azerbaycan Türkçesi - Türkiye Türkçesi (ADT versiyonu)
ozan
ozan
Özbekçe—İngilizce Sözlük (Dirks, 2005)
o'zan
channel, riverbed.
Türkmencenin Açıklamalı Sözlüğü (Kyýasowa, 2016)
ozan
[ozon], at. Sözlerini, sazyny özi düzüp, özi ýerine ýetirýän aýdymçy, bagşy. Ile döwlet geler bolsa, Bagşy bilen ozan geler (Magtymguly).