Molla
Türkiye Türkçesi – Tatarca Sözlük (Ganiyev, 1998)
molla
и. 1) тар. казый; 2) мәдрәсә укучысы, шәкерт; 3) иск. галим
Azerbaycan Türkçesinin Açıklamalı Sözlüğü (Orucovun, 2006)
molla
is. [ər.]
1. Rütbəcə axunddan kiçik müsəlman ruhanisi. Məhəllə mollası. – Sonra da bir tirmə əmmaməli molla gəlib salam verdi. Mir Cəlal. // Bu zümrəyə mənsub adamların adına əlavə edilən ləqəb. Əgər xəbər alsan molla Səfini; Oğru, dürüst qarışdırıb kefini. Q.Zakir. // Keçmişdə, ümumiyyətlə, ruhani zümrəsindən olan adam. ..Kərbəlayı Səlim bir mömin .. adam idi, istədi ki, oğlu molla olub üləma silkinə daxil olsun. M.F.Axundzadə.
2. Keçmişdə: öz dini məktəbində dərs deyən şəxs. Səttarla Mahmud kənddə molla Qurbanəlinin yanında oxuyurdular. P.Makulu.
Pamukkale Azerbaycan Türkçesi - Türkiye Türkçesi (ADT versiyonu)
molla
hoca, imam
Türkmencenin Açıklamalı Sözlüğü (Kyýasowa, 2016)
molla
[mo:llo], at.1. Medresäni, musulman dini mekdebini gutaran sowatly adam. 2. Dini mekdepde sowat öwredýän mugallym. 3. Oglana dakylýan at.
Uygurca – Türkiye Türkçesi Sözlüğü (Kurban, 2016)
molla
f. 1. Molla 2. Bilgin, hoca, okumuştu.
Karaçay-Malkarca – Türkiye Türkçesi Sözlüğü (Nevruz, 1991)
molla
molla, hoca. ~nı aythanın et da, etgenin etme: mollanın dediğini yap da yaptığını yapma(deyim).