Mekan
Türkiye Türkçesi – Tatarca Sözlük (Ganiyev, 1998)
mekan
и. 1) урын, урнашкан җир; 2) йорт-җир, өй, торак; 3) торак пункт (авыл, шәһәр)
Karşılaştırmalı Türk Lehçeleri Sözlüğü (Ercilasun, 1991)
mekan
Türkiye Türkçesi: mekan
Azerbaycan Türkçesi: mäkân
Başkurt Türkçesi: urın yir
Kazak Türkçesi: orın jer baspana
Kırgız Türkçesi: cer cay turak
Özbek Türkçesi: mäkàn
Tatar Türkçesi: urın cir
Türkmen Türkçesi: mekãn
Uygur Türkçesi: makan
Rusça: jilişçe krov mesto
Türkmencenin Açıklamalı Sözlüğü (Kyýasowa, 2016)
mekan
[meka:n], at. 1. Ýaşalýan ýer, ýurt, watan. 2.göç.m. Bir zadyň dörän ýeri: köp, bol ýeri. 3. Oglana dakylýan at.
‣Mekan tutmak 1) belli bir ýerde oturymly ýaşamak. Çandybile baryp tutaryn mekan, Duşman garşylaşsa, bermerin aman (“Görogly”). 2) belli bir ýerde, kärde orun alyp işlemek, ornaşmak, ýerleşmek.