Küleçe

Türkmencenin Açıklamalı Sözlüğü (Kyýasowa, 2016)

küleçe

[külöçö], at. Daşyna begres, mahmal we ş.m. daşlyk çekilen gysga aýal içmegi. Ejemden galan küleçäni hökman geýerin, kaka! (“Edebiýat we sungat”).

Son arananlar:

• dabır,
• üyül,
• eritme,
• örüm,
• sımsıkı,
• yetişkin,
• roustabout,
• ert,
• boyol,
• öýülmek,
• wormhole,
• gyrtyç,
• cetibaş,
• öçül,
• manap,
• sinsice,
• lebiz,
• sekin,
• imirchimir,
• davr,
• Yon,
• Küleçe