Kutan

Kırgızca – Türkiye Türkçesi Sözlüğü (Yudahin)

kutan

ı, es. (mutat olduğu üzre kul söziyle çift olarak) hademe; kulkutan: köleler ve hademeler, birine tâbi olan fakir kimseler, başkalarının bakımı altında yaşayan kimseler.


ıı= kıtan.

Son arananlar:

• esa,
• sermel,
• çatlamaq,
• silahlı,
• böken,
• ciddiyet,
• tarka,
• alik,
• ağardıcı,
• bikar,
• Kongil,
• bidon,
• alışmak,
• hâkimiyet,
• cauldron,
• Taba,
• akait,
• kanıksamak,
• güçlev,
• lavatory,
• ilaxır,
• Kutan