Kutan

Kırgızca – Türkiye Türkçesi Sözlüğü (Yudahin)

kutan

ı, es. (mutat olduğu üzre kul söziyle çift olarak) hademe; kulkutan: köleler ve hademeler, birine tâbi olan fakir kimseler, başkalarının bakımı altında yaşayan kimseler.


ıı= kıtan.

Son arananlar:

• mesafe,
• ümez,
• saklık,
• chiziq,
• brazen,
• küdük,
• arpakan,
• nümayan,
• sahhof,
• Xoja,
• çavuşkuşu,
• dabırla,
• Çapulcu,
• yovar,
• heyva,
• sılağıla,
• bioqrafiya,
• kinaýa,
• rəva,
• eren,
• esletmey,
• Kutan